Dawid Gare­dża, to jed­no z naj­bar­dziej zna­czą­cych  miejsc w histo­rii Gru­zji. Jest to kom­pleks kil­ku­na­stu mona­sty­rów roz­rzu­co­nych po roz­le­głym obsza­rze i oto­czo­nych wyjąt­ko­wo cie­ka­wym pustyn­no-ksie­ży­co­wym kra­jo­bra­zem, któ­ry wio­sną cały się zazielenia.

Do Dawid Gare­dża dosta­li­śmy się z Tbi­li­si mar­szrut­ką, któ­ra jecha­ła tam ponad 2h, mimo, że miej­sce odda­lo­ne jest zale­d­wie o nie­co ponad 60km — stan dróg robi swoje.

Po przy­jeź­dzie do kom­plek­su uda­li­śmy się naj­pierw zoba­czyć mona­styr Udab­no, a potem wra­ca­jąc wstą­pi­li­śmy do mona­sty­ru Lavra. Szlak do tego pierw­sze­go pro­wa­dzi przy gra­ni­cy z Azer­bej­dża­nem, aby w koń­cu przejść przez gra­ni­cę i po dru­giej stro­nie zoba­czyć nie­sa­mo­wi­te fre­ski w dzie­siąt­kach jaskiń.

Szlak jest o tyle cie­ka­wy, że po lewej stro­nie mamy mona­styr Udab­no, a po pra­wej widzi­my roz­le­głe tere­ny Azerbejdżanu.

Mija­jąc Udab­no, docho­dzi­my do poło­żo­nej na wzgó­rzu małej kaplicz­ki, od któ­rej szlak wie­dzie już tyl­ko w dół do miej­sca nazwa­ne­go Łzy Dawi­da — jedy­ne­go źró­dła wody dla prze­by­wa­ją­cych tam zakonników.

Na koń­cu szla­ki docho­dzi­my do mona­sty­ru Lavra, gdzie korzy­sta­jąc z oka­zji pije­my “łzy Dawi­da” i zwie­dza­my mona­styr Lavra. War­to zejść na sam dół, do kapli­cy i wyjść dru­gą stro­ną monastyru.

Wra­ca­jąc do Tbi­lis wstę­pu­je­my do pol­skiej restauracji/hotelu 🙂 Udab­no Oasis Club, by uzu­peł­nić pły­ny i chwi­lę wypo­cząć. Co cie­ka­we gra­tu­lu­je­my naszym roda­kom pomy­słu, bo w naszej oce­nie był bar­dzo tra­fio­ny — to jedy­ne takie miej­sce poło­żo­ne na tra­sie do Dawi­da Garedży.