Zanim wyru­szy­li­śmy do Gru­zji, Arme­nii i Gór­skie­go Kara­ba­chu (ponie­dzia­łek 03.08.2015) mię­li­śmy week­end pełen wspa­nia­łych wra­żeń. Czte­ry kra­je, kil­ka rodzin i jesz­cze wię­cej osób, a wszyst­ko to pod jed­nym dachem 🙂

Gości­li u nas oby­wa­te­le Chin, Taiwa­nu oraz Hong­kon­gu. Było prze­sym­pa­tycz­nie, miło i nie­zwy­kle zabaw­nie, Oprócz ogni­ska uda­ło nam się prze­pro­wa­dzić rów­nież pre­zen­ta­cje Hong­kon­gu, Taiwa­nu oraz spró­bo­wać chiń­skiej kaligrafii.

Naj­wię­cej zaba­wy było pod­czas prób napi­sa­nia sło­wa “wio­sna” — 春天. Dzie­ci były bar­dzo zain­te­re­so­wa­ne i jak widać na zamiesz­czo­nych zdję­ciach każ­de­mu uda­ło się coś cie­ka­we­go napi­sać, acz­kol­wiek nie zawsze była to “wio­sna”…

Tak Li Hsin pró­bo­wa­ła nas nauczyć chiń­skiej kaligrafii.

Tak uczy­ła się mama z Oliwką.

A takie cuda napi­sał Kacper.

Bie­sia­da przy pałecz­ka, paty­kach i ogni­sku trwa­ła aż do pół­no­cy. Potem pozo­sta­ły już tyl­ko i aż roz­mo­wy przy sto­le. W jeden week­end dowie­dzie­li­śmy się bar­dzo wie­lu inte­re­su­ją­cych rze­czy doty­czą­cych Chin, Taiwa­nu, Hong­kon­gu oraz małe­go Citro­ena 2CV, o któ­re­go ist­nie­niu wcze­śniej nie mię­li­śmy poję­cia. Przy­je­chał do nas nim Chang ze swo­ją rodzi­ną. Musze przy­znać, że auto jest wyjąt­ko­wo kli­ma­tycz­ne i pole­cam każ­de­mu zasiąść za jego sterami.